Sinds afgelopen week ben ik de allergrootste fan van Christel van Rijn, nee niet van W-Dreej want ik geniet al jaren lang van hun muziek net als van de Toddezèk, Big Benny, Beppie Kraft, Angelina, la Bamba, Spik & Span, Kartoesj, Alaaf Airlines en al die andere geweldige limburgse artiesten. Als echte "vasteloavesvierder" raakt de carnavalsmuziek mij dan ook in alle emoties die bij de carnaval horen. Mijn motto is dan ook: zonder muziek ook geen carnaval ...
Kunnen zingen en muziek maken is een gave die je gekregen hebt of die je ontwikkeld hebt en daar kunnen heel veel mensen plezier aan beleven. Wat iemand echter echt bijzonder maakt is dat hij / zij vanuit z'n hart iets voor een ander wil doen, niet langs de zijkant blijven staan maar echt verschil willen maken. Hoe makkelijk is het om je hoofd weg te draaien en door te gaan in de drukke carousel van het leven. Hoeveel rijker kan je leven zijn als je af en toe de moeite neemt om echt stil te staan bij het leed en verdriet van een ander, dat gevoel dat je dan iemand geeft dat je echt luistert en er echt voor hem of haar bent is dan ook onbetaalbaar... En zo heb ik Christel van Rijn leren kennen, oprechte interesse en vol medeleven voor Danique en haar hele familie. En niet alleen Christel maar haar hele gezin is zo betrokken; bijzonder warm en meelevend dat ik er kippenvel van kreeg. In deze drukke periode, het LVK, zingen op allerlei avonden en middagen en daar bovenop elke vrije minuut bezig zijn met Danique; wat kan ik nog meer doen? Het is nooit genoeg voor je gevoel... Daar heb ik nu enorm respect voor, al weet ik natuurlijk dat er altijd mensen zijn die wantrouwend zijn, want waarom zou iemand dat doen? Wat levert het hem of haar op? Ik heb compassie met deze mensen, want zij hebben blijkbaar nog nooit mogen ervaren hoe dankbaar het is om echts iets voor een ander te kunnen doen. Dat gevoel dat je dan krijgt, maar ook de pijn en verdriet die daar bij horen leveren een levensvreugde en energie op die met geen geld of welke titel dan ook te vergelijken is.
Christel van Rijn, ik weet zeker dat jij op dit vlak 16 punten krijgt van de vakjury, de jury's in heel Limburg en om de stemmen van het publiek te winnen geef ik je op een briefje dat je zeker geen stemmen hoeft te ronselen ...
Laten we afsluiten met het geweldige refrein van onze kersverse LVK winnaar: "Wao zien die hendjes?" want die zullen we keihard nodig hebben de komende maanden
Christel, je hebt er een fan bij voor het leven!
Huub
Reactie schrijven
claudia (maandag, 17 februari 2014 21:45)
Huub,
Ik kan het allemaal maar met je eens zijn. Ik ben echt een groot fan van w-dreej, al jaren lang. Maar idd christel heeft ons hart gestolen met hetgeen ze allemaal voor danique en onze familie doet. En niet te vergeten de stichting waar ze zoveel voor betekent, ik ben haar echt zo ontzettend dankbaar. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Alleen maar chris bedankt voor alles. Claudia
Christel (dinsdag, 18 februari 2014 00:26)
....heej weer ik stil van...sôms kump dr iets op dien laevespaad wat dich hiél erg rak en dan is ut vanzelfspraekend desse dao wat meij duis. Danique haet mien hert gestaole en ik laef hiel erg meij met de leeve minse um um haer die van det prachtige kiendje halde. Ik veul wie dae kanjer mich al rak...laot staon geej. Ik heb gen rös wies det maedje geholpe is in ut boételand....xxx
Yasmina (zaterdag, 16 mei 2015 12:39)
Halo ik benjamins en ik hen 11 jaar en ik alltijd K3 en ik had eens heel veel wens en droom van K3 kan het oké daag